Symbole religijne na flagach i w herbach państw współczesnego świata

Autor

  • Jerzy Wrona Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Słowa kluczowe:

flaga, herb państwowy, kraj, religia, świat

Abstrakt

Wygląd i podstawowa symbolika flag i herbów państwowych wchodzi w zakres zainteresowania także geografii, zwłaszcza geografii politycznej. Wiele flag i herbów swą kolorystyką i detalami graficznymi odnosi się do religii, gdyż - tak dawniej, jak i obecnie - wierzenia religijne mają duży wpływ na rozwój społeczeństw. Na flagach prawie 70 i w herbach około 80 państw współczesnego świata zostawiły swoje odbicie przede wszystkim wielkie religie światowe - chrześcijaństwo i islam. Symbole religijne na flagach i w herbach: nawiązują do tradycji religijnych danego narodu, symbolicznie informują o podstawowym składzie wyznaniowym mieszkańców, „określają” religię państwową, niekiedy nawołują do tolerancji religijnej. Napisy na flagach oraz dewizy herbowe odwołują się wprost do Boga lub do określonych wartości etyczno-religijnych.

Bibliografia

Barker, B.J. (2006). Przewodnik po flagach świata. Warszawa: Bauer-Weltbild Media.

Brožek, A. (1998). Lexikon vlajek a znaku zemi světa. Praha: Kartografie.

Cirlot, J.E. (2000). Słownik symboli. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Cooper, J.C. (1998). Zwierzęta symboliczne i mityczne. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.

Dudziński, P. (1997). Alfabet heraldyczny. Warszawa: Wydawnictwo Diogenes.

Encyclopaedia Judaica, vol. 6, 11. (1978). Jerusalem: Encyclopaedia Judaica.

Encyklopedia katolicka, t. 1–7, (1993–1997). Lublin: KUL.

Gibson, C., (2010). Jak czytać symbole? Język symboli w różnych kulturach. Warszawa: Wydawnictwo Arkady.

Hesmer, K.H. (1992). Flaggen und Wappen der Welt. Gütersloh: Bertelsmann Lexikon Verlag.

Hubka, J. (2016). Vlajky a znaky Gruzie. Vexilolog, nr 61–62.

Il-su, K. (1973). T’aeguk. The history of the Korean National Flag. The Flag Bulletin, 3.

Ivanov, K.A. (1971). Fłagi gosudarstv mira. Moskva: Izdat. Transport.

Jackowski, A., (1991). Zarys geografii pielgrzymek. Zeszyty Naukowe UJ, Prace Geograficzne, 85.

Mucha, L., Valašek, S. (1987). Vlajky a znaky zemi světa. Praha: GKP.

Revnivcev, M.V. (1994). Nove znaky. Tadżikistan. Vexilologie, 92, 1796.

Rincen. (1955). Sojombo – emblemat wolności i niepodległości narodu mongolskiego. Przegląd orientalistyczny, 3.

Smith, N. (1996). Flagi świata. Warszawa: Oficyna Panda.

Smith, W. (2001). Flag Lore of All Nations. Brookfield: The Millbrook Press.

Tyloch, W. (1974). Zwyczaje, obrzędy i symbole religijne Bliskiego Wschodu i judaizmu. W: Zwyczaje, obrzędy i symbole religijne. Warszawa: Iskry.

Wrona, J. (2002). Analiza elementów geograficznych i ich symboliki na flagach oraz w herbach państw współczesnego świata. Kraków: Wydawnictwo AE.

Znamierowski, A. (1999). The World Encyclopedia of Flags. The definitive guide to international flags, banners, standards and ensigns. London: Lorenz Book.

Znamierowski, A. (2002). Flagi świata. Ilustrowany przewodnik. Warszawa: Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media.

Znamierowski, A., Dudziński, P. (2008). Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki.

Czech Vexillological Pages. (2016, 2 czerwca). Pozyskano z: http://www.vexilologie.cz/index2.php?a=000&n=0

Flags of the World. (2016, 15 maj). Pozyskano z: http://www.crwflags.com/fotw/flags/

Hubka J., Vexilologicke album. (2016, 1 lipca). Pozyskano z: http://www.vexilologie.cz/vexialbu/

Religion_in_national_symbols. (2016, 20 maj). Pozyskano z: https://en.wikipedia.org/wiki/

World Flag Database. (2016, 1 maj). Pozyskano z: http://flags.mmcorp.com.asp

Pobrania

Opublikowane

2016-12-30

Numer

Tom 10

Dział

Artykuły

Licencja

Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.

Oświadczenie