Programy turystyczne realizowane podczas zorganizowanych formwymiany zagranicznej pracowników uczelni wyższych w ramach programu Erasmus/Erasmus+ (na wybranych przykładach)

Autor

  • Małgorzata Szelińska-Kukulak Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej, Instytut Geografii
  • Józef Kukulak Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej, Instytut Geografii

Słowa kluczowe:

Czechy, Erasmus, Erasmus , Litwa, Portugalia, Słowacja, Słowenia

Abstrakt

W artykule podkreśla się dużą wartość oferty turystycznej zawartej w części programów Erasmus/Erasmus+ w odniesieniu do pracowników uczelni, przede wszystkim w programach zorganizowanych form wymiany, tj. Międzynarodowego Tygodnia Szkoleniowego (International Staff Week). W oparciu o zebrane materiały i autorskie obserwacje poczynione podczas wielokrotnego udziału w wymianie zagranicznej, a także z relacji innych uczestników takich wymian, można stwierdzić, że ten element programów stanowi równowartość korzyści w stosunku do pozostałych elementów składowych całości programów oferowanych beneficjentom przez ośrodki zagraniczne. Programy turystyczne obejmują zwykle poznawanie miast, w których uczelnie się znajdują, oraz ich bliskich lub dalszych okolic, w których są obiekty atrakcyjne krajobrazowo lub kulturowo. Spośród opisywanych programów, szczególnie interesujące są oferty turystyczne proponowane przez uczelnie portugalskie i czeskie (tab. 1, tab. 2), tak dla grup zorganizowanych, jak i uczestników indywidualnie przyjeżdżających na wymianę. Nawet częściowa odpłatność tych ofert nie zraża beneficjentów i są one oceniane bardzo wysoko. Są także formą integracji uczestników na każdym wyjeździe, a przede wszystkim szansą poznania walorów turystycznych regionów zwiedzanych. Jest to tym bardziej wartościowe, że podczas zwiedzania podkreśla się aspekty związane tematycznie z problematyką interesującą zawodowo uczestników, a wycieczki są prowadzone przez przedstawicieli miejscowych uczelni.

Bibliografia

Alejziak, W. (1999). Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku. Kraków: Albis.

Boroń, A. (2012). System edukacji w Portugalii. W: E. Potulicka, D. Hildebrandt-Wypych, C. Czech-Włodarczyk (red.), Systemy edukacji w krajach europejskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 311–340.

Cabrito, B.G. (2001). Higher Education and Equity in Portugal. Tertiary Education and Management, 7(1), 23–39.

„Erasmus+ Programme Guide”, Valid as of 1 January 2014, European Commission. http://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/documents/erasmus-plus-programme-guide_en.pdf [dostęp 3 listopada 2017].

Guide for incoming students and staff, IPVC, http://internacional.ipvc.pt/en/node/494 [dostęp 3 listopada 2017].

Klos-Gomulec, A. (2006). Postulowany kierunek rozwoju edukacji turystycznej w świetle „kondycji współczesnego świata”. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 461–478.

Kruczek, Z., Walas, B. (2004). Promocja i informacja turystyczna. Wybrane zagadnienia. Kraków: Instytut Turystyki.

Martins, C. (2012). Portuguese history storyboard. W: E. Silva, C. Pais, L.S. Pais (red.), Teaching Crossroads. 7th Erasmus Week. Instituto Politecnico de Braganca, 145–169.

Mazińska, M. (2004). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne SA.

Nowacki, M. (2006). Czego uczą się zwiedzający atrakcje krajoznawcze? W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 327–344.

Orzechowska-Kowalska, K., Kowalski, R. (2006). Wybrane aspekty ochrony dziedzictwa kulturowego w kontekście turystyki. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 109–125.

Owsianowska, S. (2006). Od skutecznej promocji do kreacji świata zwiedzanego. Rola mediów zajmujących się turystyką. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 377–393.

Potulicka, E. (2012), Przemiany w analizowanych krajach na tle tendencji ogólnoeuropejskich. W: E. Potulicka, D. Hildebrandt-Wypych, C. Czech-Włodarczyk (red.), Systemy edukacji w krajach europejskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 483–500.

Rabczuk, W. (2007). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej: Nowe konteksty. Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka.

Zestawienie systemów edukacji w krajach Unii Europejskiej i EOG (2009). National Summary Sheets, Eurydyce, opracowanie: M. Górowska-Fells, B. Płatos, http://eurydice.org.pl/wp-content/uploads/2014/10/analiza_syntetyczna2.pdf [dostęp 19 czerwca 2014].

Zgliczyński, W. (2010). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Studia BAS, 2(22), 65–88.

Pobrania

Opublikowane

2017-12-30

Numer

Dział

Artykuły